Uzun süre her şey tepetaklak gittikten sonra bazı şeylerin yavaş yavaş düzeldiği hissi kadar insana huzur veren başka bir şey yok galiba.Gerçi düzeliyor mu düzelmiyor mu ona da karar veremedim her şeyin bir anda kötüye gideceği hissi nedense hala kendini hissettiriyor.

Uzun zamandır görüşmediğim bir dostumla konuştum mesela.Baya uzun zamandır...En yakınlarınızdan biri olup,birlikte büyüyüp,senelerdir tanıdığınız kimseyle paylaşmadığını şeyleri paylaştığınız ama bir anda hayatınızdan çıkarmak zorunda kaldığınız bi insanla 1.5 sene sonra konuşup onun aynı insan olduğunu görmenin hissi bambaşkaymış.Belki zamanında hatalar oldu kimse birbirine sorununu anlatmadı, ama şuan , iyi ki böyle olmuş diyorum.Üstünden zaman geçtikten sonra olaylar hakkında daha düzgün düşünüp farklı açılardan bakabiliyor insan.Yeni bir dost kazanmaktan daha güzel bir şey varsa, o da eski dostunu yeniden kazanmaktır sanırım.

Ama tabii her şey bu kadar güzel gitmiyor.Bir yerden toparlarken bir yerden yine bozuluyor.Yanında iyi hissettiğiniz,başka bir şey düşünmediğiniz,sadece mutluluğu tattığınız birini bulmak dünyadaki en zor şeylerden biri.O kişiyi bulduğunuzda uzak durmanız gereken bir kişiyse o da yeryüzündeki cehennem.Onlayken hayatımın en güzel günlerini yaşadım, onun yanındayken bu düşünceler aklımın ucundan bile geçmiyor ama gidince hepsi bir bir yapışıyorlar yine.Ben napıyorum diye soruyorum kendi kendime.Sonra onunla konuşuyorum, her şey uzaklaşıyor yine.Yanında eğlenip rahat olabildiğim,huzurda hissedebildiğim insanın değerini bilecek kadar uzun süre yalnız kaldım.Şimdiyse kimseyi üzmemeye çalışıyorum ama bu seferde ben mutsuz çıkıyorum.Ne bokum işse artık bu.İşin içindeyse öyle insanlar var ki başka bir konu olsa beni öldürün derim ama lanet olasıca bu işte bunu diyemiyorum, olmuyor.Kendimi, derdimi nasıl anlatıcam diye içim içimi yiyor.Kimseyi kaybetmeyi göze alamıyorum, hepsi de içimde patlıyor.Gelsin sonra durmayan burun kanamaları, baş dönmeleri.

Ne yaparsam yapıyım olmuyor işte bir yerden düzeliyor bir yerden bozuluyor, geçinip gidiyorum.Emin olduğum tek şey şu ki huzur çok önemliymiş.